Όχι …δεν είναι στραβός ο γιαλός, για το κλήμα δεν ξέρω...

..Ο λόγος γίνεται φυσικά για την ομιλία του βουλετή Θεσπρωτίας κ. Μάριου Κάτση στην ολομέλεια της 

Βουλής με θέμα το νομοσχέδιο:

"Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες και άλλες διατάξεις".

Πριν μπούμε στο περιεχόμενο της ομιλίας του κ. Κάτση θέλω να κάνω σαφές ότι παρότι είχα τη διάθεση να προβώ σε ένα σχολιασμό αυτής, αρκέστηκα απλά στο να κάνω μερικές αριθμημένες επισημάνσεις και κάποια πολύ σύντομα σχόλια εντός παρενθέσεων τα οποία και αποτελούν τροφή για σκέψη και πεδίο προβληματισμοού. Θα μπορούσαν να είναι περιρισσότερα, είπα να μην αλλοιώσω όμως περισσότερο την αισθητική του κειμένου. Για τα υπόλοιπα ας βγάλουν τα συμπεράσματα οι αναγνώστες. 

Ιδού λοιπόν το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κυρίου Κάτση : 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δυστυχώς, τα χρόνια της κρίσης, έχουμε συνηθίσει να έρχονται σε αυτήν εδώ την αίθουσα νομοσχέδια γραμμένα από τα πιο νοσηρά νεοφιλελεύθερα μυαλά,  τα οποία πετσόκοβαν τα εργασιακά δικαιώματα και εξαθλίωναν εκατομμύρια εργαζομένους (1)

Θεωρώ ότι το παρόν σχέδιο νόμου, σε αντίθεση με αυτά, έρχεται να προστατεύσει και να ενισχύσει το εργασιακό περιβάλλον, σε μια στιγμή που η ελληνική οικονομία αρχίζει να βρίσκει τον βηματισμό της. Δεν λύνει όλα τα προβλήματα (κρίση ειλικρίνειας) ,  αλλά κάνει σημαντικές παρεμβάσεις που αφορούν μεγάλες κοινωνικές ομάδες και είναι ένα δείγμα της δίκαιης ανάπτυξης για την οποία μιλά ο Πρωθυπουργός.

Γιατί, για να πιάσει τόπο η ανάκαμψη των οικονομικών δεικτών, η οποία είναι ορατή και μας δίνει αισιοδοξία, χρειάζεται ένα πλαίσιο που θα διοχετεύει δίκαια τις ωφέλειες, οι οποίες προκύπτουν από την επιστροφή της χώρας μας στην κανονικότητα.

Και σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω, ότι δεν θριαμβολογούμε για τα θετικά αποτελέσματα των οικονομικών δεικτών, αλλά είμαστε αισιόδοξοι γιατί βλέπουμε μπροστά μας μια θετική προοπτική για την κοινωνία.

Ποια κατάσταση αφήσατε όμως; Αφήσατε τη χώρα με καταγεγραμμένη ανεργία 27% και με πλήρη αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας προς όφελος των μεγάλων εργοδοτών (2) 

Απαξιώσατε ουσιαστικά το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας με τα αναθεωρημένα οργανογράμματα, στη λογική του μικρού και ευέλικτου κράτους ώστε να ξεσαλώσει η εργοδοτική αυθαιρεσία. 

40% μειώθηκαν μέσα σε μια ημέρα το 2012 οι μισθοί στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα όταν καταργήσατε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και μειώσατε τον βασικό μισθό. (3)

Χιλιάδες νέοι έφυγαν στο εξωτερικό, ενώ μια μεγάλη μάζα νέων επιστημόνων τέθηκε στο περιθώριο, μη μπορώντας καν να βγάλει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος για να διεκδικήσει μια θέση, καθώς έπρεπε ως άνεργος με 0 εισόδημα να πληρώνει εισφορές (τώρα ισχύει άραγε κάτι διαφορετικό;) 

Γι αυτό καλό θα ήταν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά κι εσείς από την ελάσσονα αντιπολίτευση που βρίσκεστε στην ίδια γραμμή, στη γραμμή ΔΝΤ δηλαδή (ενώ εσείς όχι κ. Κάτση;) αν όχι να ζητήσετε μια συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, πράγμα που δεν κάνατε ποτέ, να είστε τουλάχιστον πιο μαζεμένοι στις τοποθετήσεις σας.

Και  επιτρέψτε μου ένα μικρό πολιτικό σχόλιο: Ακούω του συναδέλφους της αυτοαποκαλούμενης κεντροαριστεράς να κάνουν ακραία νεοφιλελεύθερες τοποθετήσεις όπως ότι η καταβολή εισφορών ανάλογα με το εισόδημα δεν συνιστά κοινωνική δικαιοσύνη αλλά επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας, ότι το 27% ανεργία του Σαμαρά ήταν λιγότερο από το 21.5% το σημερινό, με στατιστική τύπου ΣΚΑΙ, και αναρωτιέμαι: Ο λόγος που μερικοί από εσάς δεν είστε στη ΝΔ είναι ότι ο Κ.Μητσοτάκης δεν έχει χώρο στα ψηφοδέλτια ή ότι δεν σας αρέσουν οι στυλιστικές του επιλογές ? Γιατί άλλη διαφορά δεν διακρίνω.

Δυστυχώς τα σκαλιά που κατέβηκε η ελληνική οικονομία μέχρι το 2015 είναι πολλά, και για να επιστρέψουμε θέλουμε δουλειά. Αυτές οι πληγές δυστυχώς δεν κλείνουν εύκολα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Με το παρόν σχέδιο νόμου, έχουμε ένα πλέγμα διατάξεων το οποίο αφορά την αδήλωτη, την υποδηλωμένη και την απλήρωτη εργασία, και επιμέρους διατάξεις για την επέκταση εργασιακών δικαιωμάτων σε ομάδες οι οποίες δεν τα απολάμβαναν όπως θα έπρεπε. Και μπορεί σε κάποια σημεία να έχει έναν τιμωρητικό - κατασταλτικό χαρακτήρα (ενίτε είναι και ειλικρινείς), αλλά εντέλει είναι δίκαιο και για τον υγιή εργοδότη που σέβεται την εργατική νομοθεσία (την ποια;)  ο οποίος μέχρι σήμερα πιάνεται κορόιδο από τους ανταγωνιστές του που παρανομούν αποκτώντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα όταν φερ’ ειπείν  δεν πληρώνουν ένσημα ή υπερωρίες .

Πίσω από αυτές τις διατάξεις που φέρνει το νομοσχέδιο, δεν κρύβονται οι ιδεοληψίες μιας αριστερής κυβέρνησης, που θέτουν σε κίνδυνο το πρόγραμμα, ούτε ένας αριστερός φερετζές, όπως συνήθως ακούγεται στους κύκλους της αντιπολίτευσης.

Πίσω από το νομοσχέδιο βρίσκεται η δύσκολη καθημερινότητα χιλιάδων εργαζομένων που δουλεύει πολύ, πληρώνεται λίγο και μιλά καθόλου (δυστυχώς δεν μιλά, δεν εκφράζεται γενικώς...γιατί αλλιώς) κρύβεται η αγωνία των νέων ανθρώπων που δίνουν καθημερινά αγώνα να τα βγάλουν πέρα και να πάψουν να νιώθουν πλέον απροστάτευτοι στον κάθε εργοδότη που εκμεταλλεύεται την εργασία τους. Με την ψήφιση του, βάζουμε ένα λιθαράκι ώστε να επαναφέρουμε την αξιοπρέπεια στην εργασία.

Θα επικεντρωθώ σε κάποια σημεία του νομοσχεδίου τα οποία θεωρώ πολύ σημαντικά:

• Στον εργοδότη, ο οποίος παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, θα επιβάλλεται με αυτοματοποιημένο πλέον τρόπο (point-system), προσωρινή ή και οριστική διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης. Παράλληλα, προβλέπονται ποινικές κυρώσεις για μη συμμόρφωση στις παραπάνω αποφάσεις. Τέρμα πλέον στις παρεμβάσεις του κομματικού κράτους που φτιάξατε ώστε να τιμωρείτε αντιπάλους ή να απαλλάσσετε φίλους.
• Ο εργοδότης υποχρεώνεται πλέον να καταχωρεί ηλεκτρονικά στο σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ», τη νόμιμη υπερωριακή απασχόληση πριν την έναρξή της. Με αυτόν τον τρόπο ελαχιστοποιούνται τα περιθώρια για παραβατικές πρακτικές. Δεν μπορεί συνεχώς ο εργαζόμενος να υπακούει στο « κάθισε 2 ωρίτσες παραπάνω και μάλιστα απλήρωτες» και να γίνεται λάστιχο.
• Γίνεται υποχρεωτική η ηλεκτρονική αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησης εργαζομένου, πιστοποιώντας ότι ο εργαζόμενος έχει συμφωνήσει. Προστατεύονται έτσι οι εργαζόμενοι από την ψευδή αναγγελία εκ μέρους του εργοδότη οικειοθελούς αποχώρησης τους. Να τους απολύουν δηλαδή νύχτα χωρίς να δίνουν αποζημίωση.
• Αποκλείονται από την πρόσβαση στο δημόσιο χρήμα οι επιχειρήσεις οι οποίες παραβαίνουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία. Έτσι πριμοδοτούνται εμμέσως οι επιχειρήσεις που σέβονται το εργατικό δίκαιο και προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Τέρμα στους παρασιτικούς επιχειρηματίες με εγγυημένα κέρδη από το κράτος και εργαζόμενους σκλάβους. Τέτοια φαινόμενα αφορούν χιλιάδες εργαζόμενους σε εργολαβικές εταιρείες καθαρισμού, security κ.α.
• Υποχρεώνεται ο εργοδότης που εκτελεί οικοδομική εργασία ή τεχνικό έργο, να αναγγέλλει ηλεκτρονικά το απασχολούμενο προσωπικό, πριν από την έναρξη κάθε ημερήσιας απασχόλησης καθώς στον κλάδο οικοδομής έχουμε μεγάλη παραβατικότητα.
•  Όσον αφορά το τεράστιο πρόβλημα της απλήρωτης εργασίας,  πλέον, η μη καταβολή μισθού θεωρείται πως είναι σε κάθε περίπτωση μονομερής βλαπτική μεταβολή άρα ο εργαζόμενος αμέσως έχει το δικαίωμα να θεωρήσει ότι υπάρχει απόλυση. Επίσης η εκδίκαση των υποθέσεων γίνεται εντός 60 ημερών.
•  Επίσης κάτι πολύ σημαντικό στο οποίο θα ήθελα να σταθώ ως πάγιο αίτημα των ανθρώπων της γενιάς μου: Αποσυνδέεται επιτέλους η επαγγελματική ιδιότητα από την ασφάλιση. Γιατί, ένας νέος επιστήμονας που μόλις πήρε πτυχίο, ένας μηχανικός, ένας δικηγόρος κτλπ, δεν γραφόταν στο ΤΕΕ, ή στον δικηγορικό σύλλογο γιατί αυτόματα έπρεπε να γραφτεί και στο ταμείο του πληρώνοντας εισφορές από το μηδενικό του εισόδημα ή από αυτό των γονιών του. Επίσης δεν μπορούσε να ξεκινήσει να εργάζεται στον κλάδο του γιατί δεν είχε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Πλέον θα μπορεί να παίρνει άδεια ασκήσεων επαγγέλματος και μόνο όταν βρει δουλειά θα υποχρεούται να πληρώνει εισφορές ασφάλισης.
• Υπάρχουν τέλος κρίσιμες παρεμβάσεις για την προστασία της μητρότητας και των ευάλωτων εργαζομένων ενώ παράλληλα θεσπίζονται θετικές ρυθμίσεις για τα άτομα με αναπηρία και την ισότιμη ένταξή τους στην κοινωνία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας:

Έχουμε επίγνωση για το που βρισκόμαστε. Εργαζόμαστε για την απαλλαγή από τη στενή επιτροπεία (?) και τις περιοριστικές πολιτικές. Αυτά που κάνουμε είναι αυτά που μπορούμε, όχι αυτά που θα θέλαμε και ο κόσμος το καταλαβαίνει (4).

Όμως την κατεύθυνση για την επόμενη μέρα, την ημέρα εξόδου από τη στενή επιτροπεία, πρέπει να την ορίσουμε σήμερα. Και δείχνουμε καθημερινά την μέριμνα μας, αξιοποιώντας κάθε χαραμάδα,  προς όφελος των εργαζομένων και των ασθενέστερων (5).

Είναι όμως και χρέος των εργαζόμενων να αξιοποιήσουν τα υπάρχοντα εργαλεία προστασίας, μέσα από τα σωματεία τους, με συναδελφική αλληλεγγύη, να ριζοσπαστικοποιήσουν τις συντεχνιακές ηγεσίες τους και να διεκδικήσουν περισσότερα δικαιώματα. Μην ξεχνάμε, ότι από το 2019 θα κληθούν να παλέψουν για τις νέες συλλογικές συμβάσεις (ουπς τι ναι πάλι τούτο;). για τις οποίες δώσαμε μάχη (ξανά ουπς).  Πρέπει οι δυνάμεις της εργασίας να μπορούν δίνουν τη μάχη με καλύτερους όρους και για αυτό προσπαθούμε.