Αποκαλυπτήρια Μνημείο Άμαχου Πληθυσμού Πρέβεζας

Η μνήμη είναι ο γραφιάς της ψυχής έλεγε ο Αριστοτέλης. Μνήμη ιστορική εν προκειμένω.!

Χθες,  25 του Οκτώβρη έγιναν στην Πρέβεζα τα αποκαλυπτήρια του μνημείου Άμαχου Πληθυσμού Πρέβεζας ως ύστατος φόρος τιμής για εκείνους που σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια τoυ Β Παγκοσμίου πολέμου μέχρι την απελευθέρωση της Πρέβεζας στις 15/09/1944. Ένα μνημείο που άργησε. Συγκίνηση. Ρίγος. Δέος. Σεβασμός. Αποκατάσταση...στορική&ηθική. Και η ερώτηση προς όλους: Δήμο, πολιτικά κόμματα, ιδρύματα, πολιτιστικούς φορείς κλπ. … Για τους πρεβεζάνους εβραίους; Για τους 235 συμπατριώτες μας που τα ανθρωποειδή του Χίτλερ εξαφάνισαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Σιωπή; Απόκρυψη; Λήθη; Γι’ αυτούς ένα μνημείο; Ένα δάκρυ; Ένας λυγμός; Ένα κερί; Η εβραϊκή κοινότητα δημιουργήθηκε πριν το 1800 από τις γύρω πόλεις και την Θεσσαλονίκη.

Και το 1842 η πρώτη γέννηση Εβραίου που αναφέρεται στα μητρώα του Δήμου Πρέβεζας και αφορά τον Κοφινά Σιμαντώβ του Σαμουήλ. Μαζί ζούσαμε...διάλειπτα..ωρίς ιστορικές παύσεις. Σε πόλη πολυπολιτισμική που σεβότανε τις διαφορετικότητες εθνοτήτων, ομάδων, πολιτισμών. Η περηφάνια μας είναι αυτή. Η ανθρωπιά μας. Ο πολιτισμός μας. Έτσι ήταν η Πρέβεζα μας. Κι ακόμα έτσι είναι. Τιμούμε ανθρώπους και καταστάσεις. Πολεμάμε το κακό. Θωρακιζόμαστε στις καταστροφές.

Ως εκ τούτου καθίσταται επιτακτική πλέον ανάγκη ανέγερσης αντίστοιχου μνημείου , πέρα από προκαταλήψεις, στερεότυπα και ιδεοληψίες, για τους εβραίους πρεβεζάνους συμπατριώτες μας που εξοντώθηκαν από τα ναζιστικά τέρατα. Ένα μνημείο που κι αυτό έχει αργήσει να έρθει και να στηθεί στην πόλη μας. Το χρωστάμε. Στην Ιστορία. Στην Ανθρωπιά. Στον Πολιτισμό. Για καθαρό βλέμμα. Προς την Ψυχή. Προς την Οικουμένη. 

ΥΓ: Μια μικρή αναθηματική πλάκα υπάρχει στην είσοδο του ΙΚΑ που γίνεται αναφορά στον χαλασμό τους. Θα ήταν αστείο να θεωρηθεί αυτό ως μνημείο.

 Σπύρος Σίσκας